Het is ondertussen al weer jaren geleden, ik denk dat mijn dochter Karin een jaar of acht was en bij ons achterin de auto zat. We reden over de lekbrug bij Vianen en out of the blue deelde ze mee dat de Lek haar lievelingsrivier was. Dat was een interessante mededeling en we besloten wat door te vragen. Ze zei de Lek heeft zelf zijn weg gevonden naar de zee, daarom is het mijn lievelingsrivier! Vervolgens gevraagd of andere rivieren ook een lievelingsrivier waren echter dat was niet het geval.

Het feit dat de Lek zelf zijn weg heeft gevonden is helemaal waar: Ongeveer 200 jaar voor Christus is de rivier doorgebroken bij een oeverwal bij Wijk bij Duurstede. In de jaren erna werd de Lek steeds belangrijker als afvoer van Rijnwater naar zee. Nog later werd de Kromme Rijn bij Wijk bij Duurstede afgedamd en werd de Lek nog veel belangrijker dan de oude loop van de Kromme Rijn naar Utrecht en via de Oude Rijn uiteindelijk naar Katwijk aan Zee.

Kun je de Rivier de Lek bestempelen als lievelingsrivier? Zeker wel, de Lek vindt zijn weg door een steeds veranderend landschap. Tussen Wijk bij Duurstede zie je dat de river echt door een rivierenlandschap doorsneden met komgronden en stroomruggen kenmerkend voor dit deel van Nederland. Meer naar het westen rond Schoonhoven is het echt een rivier dat een veengebied doorkruist. Reden om de dijken daar vlak bij de rivier te leggen waardoor de uiterwaarden daar relatief smal zijn.

Echter ook later zie je dat het karakter van de rivier nogmaals veranderd. Het wordt meer industrieel, we komen dichter bij Rotterdam met alle bedrijvigheid die daarbij horen. Echter ook daar oude rivierdorpen zoals Ammerstol, Streefkerk en de andere dorpen aan de Lek met mooie namen zoals Nieuw Lekkerland, wie wil daar niet vertoeven. Uiteindelijk een mooi punt waar drie rivieren samenkomen. Een verwarrend iets wat we op meer plaatsen in Nederland regelmatig tegenaan lopen. Zie daarover mijn blogtekst genaamd Homoniemen en Synoniemen